Aftellen...

Hey lieve moederlandbewoners!

Goh daar zit ik weer achter mn laptopje. Het is weer een tijdje geleden sinds het laatste verslag maar ik heb tenminste wel weer wat te vertellen.

Inmiddels ben ik weer in Rainbow (surprise) maar ik ben wel degelijk 1.5 week weg geweest en eigenlijk was het niet helemaal het plan om terug te komen. Ik zal beginnen bij waar ik de vorige keer ben opgehouden, dat is wel zo makkelijk (en nu schaam ik me diep want het duurde verrekte lang voordat ik zeker wist dat makkelijk zo gespeld wordt, het klopt nu wel toch?).

Goed… In mijn laatste verslagje heb ik wel verteld dat ik Rainbow zou gaan verlaten toch? Ik kan op het moment even niet terug kijken wat maar een klein beetje irritant is.
Ik heb dus mijn laatste week bij Pippies gewerkt, mijn backpack ingepakt, afscheid genomen van al mijn lieve Rainbowvrienden en de bus naar het noorden gepakt. Mijn eerste stop was het zonnige Airlie Beach wat een 14 uur lange, verschrikkelijke busrit ver weg was. In Airlie Beach is vrij weinig te doen als je niet op een zeilboot door de Whitsundays gaat cruisen. Dat is vrij duur en ik had dat al een keer gedaan (zie verslag in januari) dus sloeg ik dat maar over. Uiteindelijk heb ik wel de mensen die me mee hadden genomen naar Hervey Bay weer gezien en met hun ben ik naar Dingo Beach geweest wat een teleurstelling was aangezien het doel van de onderneming was om bij een mooie waterval terecht te komen. Dingo Beach was een beetje klein en vies…

Anyway, ik ben ongeveer 4 dagen in het zonnige maar rustige Airlie Beach geweest en daarna heb ik de bus naar Townsville genomen. Vanuit Townsville kun je met een ferry naar Magnetic Island, een van de weinige plekken aan de oostkust waar ik nog niet geweest was. Het werd dus wel tijd om dat te gaan bekijken. Ik had 3 nachten geboekt in Bungalow Bay wat een mooi hostel is midden in de natuur. Op ‘Maggie Island’ heb ik veel gewandeld, de natuur daar is heel wild en tropisch en het weer was lekker warm. Ik ben weer lekker bruin maar ik betwijfel of dat nog steeds te zien is als ik terug kom want nu regent het alleen maar. Ook ben ik gaan snorkelen met twee Britse meisjes. Het eiland wordt omringd door mooie en kalme baaien en vanaf sommigen van die baaien hoef je maar 20 m de zee in te lopen om koraal en vissen te zien. Het was nog best een wandeling om er te komen maar gelukkig kregen we een lift van een paar Australiërs. Zaten we daar, met zn zessen in een 4-persoons cabrio over een weg vol met kuilen, ik rolde er bijna achterover af. Verder bestond mijn bezoekje aan ‘Maggie’ vooral uit relaxen in de zon, ijs eten, wandelenwandelenwandelen en ‘catching-up with an old friend’ (weet even niet hoe ik het anders moet beschrijven). Deze oude vriend is Ash uit Rainbow die nu in Townsville woont en in Bungalow Bay werkt.

Maar op een gegeven moment liep ik toch tegen een klein probleempje aan. Het hele plan was geweest om naar het noorden te gaan tot Townsville en vanaf daar met iemand naar Alice Springs (in het midden van het land) te rijden. De laatste keer dat ik in Townsville was zag ik genoeg advertenties van mensen die dat gingen doen en een reismaatje zochten. Nu was er geen een gek te vinden die dat wilde doen. Dus een logische oplossing zou dan zijn: de bus! NO WAY. $430 voor 27 uurtjes in zo’n geval, haha die is grappig… Andere oplossing: een vliegtuig! NO WAY. $450 voor een enkele reis Cairns-Townsville en dan ook nog even fijn $350 om naar Melbourne te vliegen. Ik had wel wat geld gespaard maar rijk ben ik ook weer niet dus ook dat ging niet door.
Toen waren de oplossingen op… Ik heb me er dus bij neergelegd dat ik deze keer niet naar Alice Springs kan. Helaas moet ik dus wel terug komen om niet alleen dat te zien maar ook het westen, maar eerst even een rijbewijs halen zodat ik er lekker zelf naartoe kan rijden.

Maargoed, niet naar Alice kunnen was balen maar het bracht nog een probleem met zich mee. Ik kon niet naar het westen: te duur. Ik kon niet naar het noorden: daar was ik al geweest en had ik alles al gezien. Ik kon niet naar het oosten: ik had geen boot. Dan bleef het zuiden over, maar daar kwam ik gdvrdmme net vandaan!!! Maarja… het was ook weer niet helemaal mijn plan om 3 weken in Townsville te blijven hangen. Ik heb dus maar de stoute schoenen aangetrokken en ben op Gumtree (Australische marktplaats) op zoek gegaan naar mensen die een reismaatje zochten terwijl ze naar het zuiden reden. Zo’n lift had ik wel zo gevonden en zo gebeurde het dat ik met een aardige Frans-Canadese jongen in een dag van Townsville helemaal naar Agnes Water reed, een 11 uur durende rit.

Maar nog even terug naar Townsville, daar ben ik nog een nacht gebleven en dat was uiteindelijk heel erg gezellig. 5 minuten na het inchecken in het hostel ontmoette ik een paar leuke mensen waaronder een Nederlands meisje waarmee ik samen gekookt heb en mee ben uitgegaan in ‘Da Ville’. En mensen daar was het bewijs: als ik uitga met de juiste mensen heb ik geen alcohol nodig om de tijd van mijn leven te hebben:). We zijn naar een nachtclub gegaan waar we gratis naar binnen mochten, dat had de macho hostel eigenaar geregeld en daar hebben we lekker gedanst en gek gedaan op blote voeten. Ik heb behalve mijn slippers en mijn wandelschoenen officieel even geen schoenen meer vandaar. Het was wel maf om ineens weer volop Nederlands te praten, behalve met mijn ouders en oma aan de telefoon spreek ik alleen nog maar Engels dus hoe raar het misschien het ook klinkt: ik heb best wel moeite om Nederlands te praten nu:P Kost me af en toe erg lang voordat ik de juiste woorden gevonden heb.

Maargoed, de volgende dag vroeg opgestaan want we zouden vroeg vertrekken richting het zuiden en die avond sliep ik dus in Agnes Water. De eigenaar was heel aardig en toen ik vertelde dat ik al een keer eerder in zijn hostel was geweest en bovendien bij Pippies had gewerkt, kreeg ik een flinke korting.

Ik moet schuldbewust bekennen dat ik in Agnes niet zo veel gedaan heb maar het was dan ook k**weer. Dus heb ik maar een busje geboekt verder naar het zuiden (Rainbow) met hoop op wat beter weer, maar dat is bedrieglijk hier op het zuidelijk halfrond want hoe zuidelijker je hier gaat hoe kouder het wordt. En nu ben ik dus weer op de plek die ik mijn home away from home noem. Ik logeer bij vrienden in de korte tijd dat ik hier ben en ook hier komt het met bakken uit de lucht vallen.

Ik heb nog 17 nachtjes over in Oz voordat ik op het vliegtuig naar moederlandje stap en nog een paar dingen die ik wil doen. Ten eerste wil ik een paar dagen naar Byron Bay, gewoon omdat ik daar maar 2 ochtenden geweest ben en het echt wel de moeite waard is om er een paar dagen te zijn. Verder ben ik van plan om ten minste 5 dagen in Melbourne door te brengen voordat ik vanaf daar naar huis vlieg, ook al is het frrrrrreeezing cold down there zoals mijn aussie mates me vertellen.

17 nachtjes mensen!!!!!:D Ik denk dus dat dit mijn laatste reisverslagje is vanuit het verre Australië. Alles wat ik nu nog ga meemaken in deze laatste paar weken kan ik jullie namelijk persoonlijk vertellen als ik terug ben:).

Ik ben heel blij dat ik weer bijna naar huis kom. Begrijp me niet verkeerd, ik heb zo’n ontzettend geweldige tijd (gehad) hier, maar iedere reiziger voelt op een bepaald moment dat het tijd is om naar huis terug te keren. Het wordt langzaam tijd om mijn lieve familie en geweldige vrienden omver te knuffelen, ik heb jullie gemist!

17 nachtjes en dan verlaat ik Australie, 18 nachtjes en dan zet ik weer voet op Hollandse bodem, ik kan niet wachten!

Tot snel allemaal
Dikke kus xx