Het vliegtuig en de eerste dagen

Ja ja ja ja jaaaaaaaaaaaaaaaa. Ik ben er hoor! In Zambia! Of naja op het daadwerkelijke moment dat ik dit schrijf zit ik nog op 35.000 feet hoogte in een bescheiden maar comfortabel vliegtuig op weg naar Zambia. Maarja, ik heb hier natuurlijk geen internet, vandaar dat het posten even moet wachten.

En om maar even met de deur in huis te vallen: Ik voel me eigenlijk best prima! Ik (en waarschijnlijk meerdere mensen in mijn omgeving) had(den) verwacht dat het afscheid weer net zo’n ramp zou worden als die vorige keer dat ik het land verliet voor een paar maanden en dat vooral de vlucht en de eerste dagen ronduit kut zouden zijn. Nou de vlucht is dus al niet kut, afgezien van het feit dat het momenteel 8.28 uur in Nederland is, ik gisteravond om 20.45 (ok…. 21.30, we hadden vertraging) opgestegen ben en ik nog steeds geen minuut geslapen heb, is het best ok hierzo. Ik vlieg momenteel boven de Golf van Aden. ‘Hoe weet je dat?!’ Nou ik heb zo’n fijne Emirates vlucht waarbij je precies op het schermpje voor je kunt zien hoe het vliegtuig erbij hangt. Aangezien dit vliegtuig ietsiepietsie minder luxueus is dan dat kleintje waar ik in zat naar Dubai, mag ik niet zelf een film uitkiezen en blijft er alleen maar slechte en (vaak) Arabische meuk over om te bekijken. Geeft niet, het volgen van de route heeft toch mijn voorkeur.

Dubai Airport was ook een hele ervaring, dat is ook redelijk omvangrijk, evenals Dubai zelf overigens. Lijkt me best gaaf om daar nog een echt doorheen te lopen, daar was nu met 3 uur overstaptijd helaas geen tijd voor. Ik heb het wel vanuit de verte mogen aanschouwen vanuit het vliegtuig, ik heb ook die gigantische toren gezien (de hoogste van de wereld) volgens mij heet het de Burj Khalifa, not sure though.
De eerste dagen is op dit moment natuurlijk maar afwachten want zo gezellig schijnt Lusaka niet te zijn, maar daar zit ik dan ook maar maximaal 5 dagen. Dat is precies lang genoeg om een tijdelijke verblijfsvergunning en zaken zoals een simkaart te regelen.

Ik weet niet hoe goed dit nog te volgen is, maar alles wat ik hierboven heb vermeld, heb ik in het vliegtuig geschreven. Inmiddels ben ik echt in Lusaka en zit ik samen met mijn medestagiaire Linsey in een hostel met (jawel, echt waar, gelooft u het niet? Oordeel zelf!) gratis wifi!

Mijn vlucht is helemaal goed gegaan. Ik had een klein beetje vertraging maar niets ernstigs. Ik heb een half uur in de rij gestaan voor de paspoortcontrole maar ben ook daar met mijn mooie business visum probleemloos door gekomen. Bij arrivals stond mijn medestagiaire Linsey al op me te wachten, wat ook mooi uitkwam. Daarna heb ik nog probleemloos geld kunnen wisselen en een simkaart gekocht. Kortom, alles ging vlekkeloos. Beetje jammer van die maagkrampen waardoor ik dubbel geslagen met Linsey naar de supermarkt en apotheek heb moeten lopen op zoek naar water en een verlichtend medicijntje. Of het nou dat medicijntje was of dat mijn maag uiteindelijk zelf maar besloten heeft dat het allemaal geen zin heeft om zich zo druk te maken, ik voel me nu stukken beter en dat is het belangrijkste.

Lusaka is een interessante mix van vriendelijke mensen waarbij je toch continu op je hoede moet zijn. Ontwikkeld (voor Afrikaanse begrippen) maar geen stoepen waardoor je dus in de modder langs de weg loopt. Stromend water, maar je kunt beter douchen onder de kraan want daar komt meer uit. Tropische temperaturen maar ook tropische regen. Super goedkoop bellen, smsen en internetten maar het is nog afwachten hoe goed het bereik is als je de stad verlaat.

Ik heb vandaag veel van Lusaka gezien en heb nog steeds niet het gevoel dat ik in een stad ben waar 2 miljoen mensen wonen. Vandaag was de dag van de jacht op een tijdelijke verblijfs- en werkvergunning. Van de bank naar een printer, van een printer naar een kopieermachine, van een kopieermachine naar iemand die een stempeltje op de kopietjes drukt om ze te certificeren (in een oude scheepscontainer zat die man), van de certificeer-meneer naar immigration, van immigration naar de lettertjes veranderaar die handig mijn 'visitors visum' heeft veranderd in een business visum door van de V een B te maken, van immigration naar de bank en aanstaande dinsdag hopelijk met de getekende papieren terug naar immigration.

Er is maar weinig te doen hier in Lusaka dus we zitten veel in het hostel en lezen wat of computeren. Morgen krijgen we hopelijk wat stageklusjes zodat we onszelf in elk geval bezig kunnen houden. Tot die tijd luieren we maar door. Alleen hopen dat ik vanavond beter slaap, ik denk dat het een combinatie van warmte, lawaai en een muskietennet wat soms veeeeeeel te dichtbij komt is maar slapen doe ik hier bijna niet, wat best jammer is want dan duurt de nacht lang... heel lang.

Verder… Ja verder heb ik eigenlijk niet veel te melden op het moment. Ik voel me relaxed en niet onveilig. Mijn volgende update zal waarschijnlijk (hopelijk) vanaf mijn stageadres komen, Kasanka National Park. De echte bush. Tot die tijd heb ik zo nu en dan wifi dus ik ben nog te bereiken via Whatsapp, ook kunnen geïnteresseerden me smsen (bellen mag ook maar ik weet niet wat de tarieven daarvoor zijn voor mij en de beller) op +260974607756, dat is voor de komende periode mijn Zambiaanse nummer.

Alright, so long. Ik hou me wel taai en ik zal snel weer iets van me laten horen!

Liefs vanuit het Afrikaanse Zambia,
Sandra